Nadanie dla cerkwi w Zalesiu, Jan Klemens Branicki, Przemyśl, Rzeczpospolita Polska, 1737 r., wysokość: 21,0 cm, szerokość: 37,0 cm
MBH/D/13477
Dokument dotyczy nadania Jana Klemensa Branickiego dla cerkwi unickiej w Zalesiu, położonym w obrębie dóbr tyczyńskich. Być może chodzi o świątynię stojącą wówczas w miejscu obecnej cerkwi znajdującej się obok kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny w Zalesiu, które obecnie jest dzielnicą Rzeszowa. Dobra tyczyńskie, składające się z miasta prywatnego i 21 okolicznych wsi, należały do rodziny Jana Klemensa Branickiego od 1670 r. Dziad hetmana już wcześniej zgłaszał pretensje do tego majątku, w we wspomnianym roku dokonał zajazdu i siłą odebrał go rodowi Działyńskich. Dwadzieścia lat później Stefan Mikołaj Branicki zawarł z dotychczasowymi właścicielami ugodę, na mocy której stał się pełnoprawnym właścicielem Tyczyna. Po jego śmierci formalnie odziedziczył je jego syn, ale aż do 1718 r. zarządzała nimi wdowa Katarzyna z Sapiehów Branicka. Jan Klemens Branicki starał się o wykupienie zastawionych wcześniej wsi, uposażył kościół parafialny i szpital dla ubogich w samym Tyczynie oraz zdobył przywileje królewskie na nowe jarmarki w mieście.
Autor: Krzysztof Kossakowski
