Okucia, XVIII w., badania wykopaliskowe 1999 r., zasób Działu Archeologii Muzeum Podlaskiego w Białymstoku
Niezbędnym wyznacznikiem luksusu w białostockiej rezydencji Jana Klemensa Branickiego były sprowadzane z Francji kominki, zegary, lustra, lichtarze, żyrandole, tekstylia i meble. Prawdziwa elegancja i wyrafinowanie mebli tkwiły w detalach, w okuciach, uchwytach, aplikacjach, zawiasach, zamkach, etc. Rokokowe, lekkie, nieregularne, finezyjne kształty muszli, fali czy koguciego grzebienia zdobiły konsole, sekretery, lustra , ekrany kominkowe, etc. Fragmenty okuć metalowych przedmiotów stanowiących element wyposażenia XVIII- wiecznej rezydencji hetmana znaleziono w salonie ogrodowym Branickich w 1999 roku podczas badań archeologicznych prowadzonych pod kierunkiem prof. A. Koli z Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu. Uwagę przyciąga precyzja wykonania dekoracji , złożonej z motywów rocaille i hełmu zwieńczonego lilią oraz ustawionych antytetycznie stylizowanych motywów roślinnych tworzących sercowate formy i wkomponowanymi w nie motywów rocaille. Nadawały one subtelności i delikatności wnętrzom pałacowym, a zarazem podkreślały gust, prestiż i pozycję „najrządniejszego w Polszcze magnata”. W tych wyrafinowanych i komfortowych przestrzeniach miały miejsce spotkania towarzyskie w małym gronie, niewielkie przyjęcia przy kawie i czekoladzie, czy też koncerty kameralne.
Autor: Irena Taranta
Źródło: A. Oleńska, Jan Klemens Branicki. Sarmata nowoczesny. Kreowanie wizerunku poprzez sztukę, wyd. ISPAN Warszawa 2011.
