Summariusz Intraty z lat trzech z Regimentów Klucza Białostockiego wyciągnięty [w tym Opisanie Budowli Pałacowey w Białymstoku], 1799 r., Archiwum Państwowe w Białymstoku, Kamera Wojny i Domen w Białymstoku, sygn. 2318, k. 33v-37.
W okresie trwania negocjacji warunków sprzedaży miasta Białegostoku Kamera Wojny i Domen dokonała rozeznania w majątku pozostałego po zmarłym Janie Klemensie Branickim, znajdującym się w Nowych Prusach Wschodnich. II dyrektor Kamery białostockiej, von Troschel, dnia 23 listopada 1798 r. sporządził dotyczący tego zagadnienia raport. Wymieniono wówczas 64 miasta i wsie podzielone na majątki białostocki, choroski i tykociński. Wszystkie dobra wyceniono na 8 mln zł, czyli 1 333 333 talarów, co było najdroższym zespołem ziemskim w tej prowincji.
W konsekwencji 8 maja 1799 r. sporządzono Summariusz intraty miasta Białegostoku i wsiów do niego należących. Uśredniając dochody z trzech poprzednich lat oficjaliści Branickiej ocenili, że roczny zysk wynosił 9 150 talarów (54 900 zł). Zostało to następnie zweryfikowane przez urzędników Kamery, którzy zwrócili uwagę na dużo wyższe niż wykazane zobowiązania hetmanowej Branickiej, m. in. na utrzymanie sądów miejskich i różnorodnych funduszy. Tym samym obliczono, że czysty dochód z dóbr wynosi 43 928 zł, czyli 7 321 talarów[1].
Dane te posłużyły do przygotowania zarówno projektu zakupu majątku białostockiego od spadkobierców Branickiego – Potockich, jak i dzierżawy miasta Białegostoku od Izabeli Branickiej.
Autor: Urszula Siłkowska
[1] Karol Łopatecki, Sprzedaż dóbr białostockich przez spadkobierców Jana Klemensa Branickiego, „Studia Podlaskie”, tom XXIII, Białystok 2015, s. 79-80.
